Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eam stabilem appellas. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Minime vero, inquit ille, consentit.

Nec vero audiendus Hieronymus, cui summum bonum est idem,
quod vos interdum vel potius nimium saepe dicitis, nihil
dolere.

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia
tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Age sane, inquam. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum;

Restatis igitur vos;: Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Peccata paria.: Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
Recte, inquit, intellegis.: Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Bork: In schola desinis.
Bork: Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;

Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Duo Reges: constructio interrete.

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Sed nimis multa. Quibus ego vehementer assentior. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Si longus, levis; Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.