Oratio me istius philosophi non offendit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Sed haec omittamus; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Duo Reges: constructio interrete. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Scrupulum, inquam, abeunti; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.

At iam decimum annum in spelunca iacet.

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Id autem eius modi est, ut additum ad virtutem auctoritatem
videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam, de
quo omnis haec quaestio est.

Nunc de hominis summo bono quaeritur;

Bork: Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.
Bork: Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Falli igitur possumus.: Erat enim Polemonis.

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?

Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt, inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit, nihil praeterea desideret.