Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Venit ad extremum; Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Quonam, inquit, modo? Quis Aristidem non mortuum diligit? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Duo Reges: constructio interrete. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Quid enim interest, divitias, opes, valitudinem bona dicas anne praeposita, cum ille, qui ista bona dicit, nihilo plus iis tribuat quam tu, qui eadem illa praeposita nominas?

Etiam beatissimum?

Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Ille incendat?

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Bork

Sed fac ista esse non inportuna;

At certe gravius.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

1. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
2. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
3. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
4. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

• Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.
• Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
• Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
• Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

Quid me istud rogas? Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Suo genere perveniant ad extremum; Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Quin etiam ferae, inquit Pacuvius, quíbus abest, ad
praécavendum intéllegendi astútia, iniecto terrore mortis
horrescunt.

Quis est enim aut quotus quisque, cui, mora cum
adpropinquet, non refugiat timido sanguen átque exalbescát
metu?