Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? An nisi populari fama? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Sit enim idem caecus, debilis.
Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus.
Et nemo nimium beatus est;
Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis
squilla atque acupensere cum decimano.

Minime vero, inquit ille, consentit.

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Sit enim idem caecus, debilis. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Duo Reges: constructio interrete. Quae cum dixisset, finem ille. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Quibus ex omnibus iudicari potest non modo non impediri rationem amicitiae, si summum bonum in voluptate ponatur, sed sine hoc institutionem omnino amicitiae non posse reperiri.

Zenonem roges;: In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Stoicos roga.: Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;
Quid Zeno?: Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Ita prorsus, inquam;: Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.
Recte dicis;: Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
A mene tu?: His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Quid ad utilitatem tantae pecuniae?
Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.