Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Duo Reges: constructio interrete. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.
De quibus cupio scire quid sentias.
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Hos contra singulos dici est melius.

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?

Reguli reiciendam;: Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Bork: Quorum altera prosunt, nocent altera.
Bork: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Restatis igitur vos;: Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Nam cum in Graeco sermone haec ipsa quondam rerum nomina novarum * * non videbantur, quae nunc consuetudo diuturna trivit;

Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Negare non possum. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Omnis sermo elegans sumi potest, tum varietas est tanta
artium, ut nemo sine eo instrumento ad ullam rem
illustriorem satis ornatus possit accedere.

Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit,
quem in adoptionem D.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.