Quae cum dixisset, finem ille.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Duo Reges: constructio interrete. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Non enim hilaritate nec lascivia nec risu aut ioco, comite
levitatis, saepe etiam tristes firmitate et constantia sunt
beati.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione
dignum amaverunt.

Facete M.: Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Bork: An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
Bork: Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur;
Quibusnam praeteritis?: Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Peccata paria.: Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus voluptatem.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum;
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Sed fortuna fortis;

Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Quae ista amicitia est? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Quid iudicant sensus?

Summus dolor plures dies manere non potest? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Maximus dolor, inquit, brevis est. Etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum reddere; At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Bork