Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Prioris generis est docilitas, memoria; Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Duo Reges: constructio interrete. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Nam voluptatis causa facere omnia, cum, etiamsi nihil consequamur, tamen ipsum illud consilium ita faciendi per se expetendum et honestum et solum bonum sit, nemo dixit.

Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Ad eos igitur converte te, quaeso. Ita prorsus, inquam; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Tenent mordicus.: Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Si quae forte-possumus.: Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus?
Bork: Nunc agendum est subtilius.

Equidem e Cn. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Suo genere perveniant ad extremum; Tum mihi Piso: Quid ergo? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quonam, inquit, modo? Erat enim res aperta. An hoc usque quaque, aliter in vita?

Omnem vim loquendi, ut iam ante Aristoteles, in duas
tributam esse partes, rhetoricam palmae, dialecticam pugni
similem esse dicebat, quod latius loquerentur rhetores,
dialectici autem compressius.

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium
fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.

Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.
Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.