Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et nemo nimium beatus est; Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Istic sum, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Summus dolor plures dies manere non potest? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Sed haec in pueris; Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Quis hoc dicit? Pauca mutat vel plura sane; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Quod iam a me expectare noli. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?

At ego quem huic anteponam non audeo dicere;
An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

Bork: Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.
Sed nimis multa.: Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Bork: Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?
Etiam beatissimum?: Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
Bork: Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.

Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quo modo autem philosophus loquitur? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Quis enim redargueret?

Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.

Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum
occultissimarum.

Nec vero audiendus Hieronymus, cui summum bonum est idem,
quod vos interdum vel potius nimium saepe dicitis, nihil
dolere.