Prioris generis est docilitas, memoria;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quae contraria sunt his, malane? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Sed haec nihil sane ad rem;

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Immo videri fortasse. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Sed tamen intellego quid velit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Haec dicuntur inconstantissime. Quae sequuntur igitur?

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?

An eiusdem modi?
Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti;

Nam cum in Graeco sermone haec ipsa quondam rerum nomina
novarum * * non videbantur, quae nunc consuetudo diuturna
trivit;

Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse,
quam si tua sint Puteolis granaria?

Bork: Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
Easdemne res?: Atque ut a corpore ordiar, videsne ut, si quae in membris prava aut debilitata aut inminuta sint, occultent homines?
In schola desinis.: Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Bork: Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Bork: An haec ab eo non dicuntur?
An potest cupiditas finiri?: In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;