Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Duo Reges: constructio interrete. Bork

Bork: Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Quibus ego vehementer assentior.: Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.

Qui cum cruciaretur non ferendis doloribus, propagabat tamen vitam aucupio, sagittarum ictu configebat tardus celeres, stans volantis, ut apud Accium est, pennarumque contextu corpori tegumenta faciebat.

Bork

At, si voluptas esset bonum, desideraret.

Velut ego nunc moveor. Poterat autem inpune; Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quorum omnium quae sint notitiae, quae quidem significentur rerum vocabulis, quaeque cuiusque vis et natura sit mox videbimus. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.
Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.
At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit quid iis faciendum sit aut non faciendum?
Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Ita multa dicunt, quae vix intellegam.

Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Cave putes quicquam esse verius. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Non est igitur voluptas bonum.